آهای بچه مسلمون !

فاطمه فاطمه نیست ، تو راس مى‏گی
اما  یه  فرشته  مى‏تونه  باشه
اگه عصمتش مثه فاطمه نیست
مى‏تونه كه فاطمه گونه باشه

تو كدوم جغرافیا فرشته رُ
با این اوضاع تو خیابون مى‏بینى
تو كدوم صفحه‏ى تاریخ اینهمه
چهره‏هاى نیمه عریون مى‏بینى

آره ما بى‏هنراى عالمیم
اگه زلفاى پریشون هنره
كسى كه مدعیه نجابته
ساده از هویتش نمى‏گذره

آخه بى‏انصافیم حدِّى داره
دختر ِ ایرونى و این همه رنگ
جلو چشم ِ هیز ِ این زمینیا
چهره‏ى مریخى و مانتوى تنگ

یادمه روزاى كه كشف حجاب
راهى جز دعا به آسمون نداشت
گریه‏ى دختركاى چادرى
جوابی  به غیر ِ خفه‏خون نداشت

دخترى كه سایبونِ عفتش
زیر پاى ِ یاغِیا لگد مى‏شد
امّا تو تِست ِ نجابت همیشه
نمره هاش بالاى مرز ِ صد مى‏شد

قدیما هر كى خودش بود و خودش
حرفِ شكلِ تو و شكلِ من نبود
تو دل ِ دختراى ساده‏ى شهر
عقده‏ى مثه كسى شدن نبود

اون روزا اتاقِ بچه‏ها فقط
بوى اسباب بازى و كتاب مى‏داد
بابا شب از سَر ِ كار كه برمى‏گشت
سارا دستش یه لیوانِ آب مى‏داد

حتى اون وقتا كه قانون شده بود
كسى بیرون نره از ساعت هشت
دارا با مشت گره كرده بازم
تو خیابون پى ِ  آزادى مى‏گشت

غرور ِ  مردم اون روزاى شهر
مثه حالا ، كه تو ابهامه نبود
اون روزا غیرت ِ  مردونه فقط
واسه تیتر ِ داغ  ِ روزنامه نبود

روزگاری جوونامون اینقده
عاشقِ هواى غربت نبودن
به خدا فاطمه هامون اون روزا
مثه حالا بى‏هویت نبودن

نمى‏خوام شخصیت ِ هیچكسى رُ
با این حرفا ببرم زیر سوال
ولى معصومیت ِ فرشته هم
داره گم مى‏شه تو عصر ِ ابتذال

عصرى كه قربونى ِ  نمایش
سجده  كردن به بتاى سنگیه
عصرى كه اصالتش گم شده وُ
صحنه‏ى تهاجم ِِ فرهنگیه

عصرى كه حس ِ  تموم  ِ آدماش
دیگه همپَرسه‏ى دود و فلزه
عصرى كه الگوى دختر پسراش
مایکل  جکسونُ  ،  جنیفر لوپزه

عصرى كه ویروس ضدِّ ارزشا
بدجورى افتاده روى هر ژِنش
وقتى دیگه واسه مون عادى شده
حرف ِ ماهواره و مولتى ویژنش

آره خیلیا برات كف مى‏زنن
وقتى از پرستیژ و كلاس مى‏گى
آخه طرز فكرا هم عوض شده
فاطمه فاطمه نیست ، تو راس میگی

صداى گریه ى دخترا بازم
داره مى‏پیچه تو گوش ِ كوچه‏ها
امّا این دفه یه فرقى داره كه
مى‏سپرم قضاوتش رُ به ما

اینا كه دل براشون مى‏سوزونی
چی رو از فاطمه بودن بلدن؟
همشون مدعیه تمدنن
امّا تو فكر و عقیده جا زدن

اینا كه با وضعشون پا مى‏ذارن
گاهى رو قداست و حرمت ِ زن
داد و فریاد مى‏زنن ، جیغ مى‏كشن
نمى‏خوان نقابشونُ  بندازن

نى‏دونم فایده نداره حرف ِ زور
نباید نسنجیده عمل كنیم
نباید معضل ِ یه جامعه رُ
با فشار ِ تازیانه حل كنیم

امّا آب از سرمون داش مى‏گذشت
صبرمون به آخرش رسیده بود
روز به روز داشتیم میرفتیم توى چاه
با طنابى كه دیگه پوسیده بود

دیگه دارا پى آزادى نبود
بوى افیون مى‏اومد دور و بَرش
سارا شب كنار ِ بابا نمى‏موند
هى هواى پارتى مى‏زد به سرش

آره حتى تو كتاباى لغت
شرح آزادى دیگه عوض شده
بحثِ داغ بچه هامون اینه كه
چه تریپى توى این روزا مُده

دیگه فاطیماى این دوره فقط
عاشق ِ لباس ِ تنگ و كِشیه
مارى ، جاى خونه دارى ، دنبالِ
بهترین ماركاى آرایشیه

کیفاى مدرسه شون پر شده از
پنکِکُ ، سایه ی چشمُ  ، رُژ ِ لب
تا میاى ژست تذكر بگیرى
از لجت  روسریشُ  میده عقب

اگه ساكت بشیمُ   ،  هیچى نگیم
تا نگن :  چقد فلانى اُمله
خودمونیم به عقیده‏ى شما
نسل ِ بعدى قابل ِ  كنترله؟

اگه هى فسادُ  گسترش بِدن
این جورى بدون ِ ترس و واهمه
آخه جز  ،  یه چند تا اسم  ،  توى كتاب
چى مى‏مونه از علی و فاطمه

نذاریم  فردا غریبه‏ها بگن
مگه این نقطه مسلمون نداره
گره‏اى كه وا مى‏شه با دستمون
به خدا نیاز به دندون نداره

مى‏شه طرز ِ فكرا  رُ منطقى كرد
مى‏شه به رنگ و لعابا  دل  نباخت
این درست ، که فاطمه فاطمه نیست
اما مى‏شه كه ازش فرشته ساخت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: